Η κ. Βαλεντίνη Ποταμιάνου, Πρόεδρος και ο κ. Georges Vafias, Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Κυβέλη, σας προσκαλούν την Τρίτη 22 Αυγούστου 2017 και ώρα 20:30 στην παρουσίαση του βιβλίου «Η ζωή μου» του Μήτσου Μυράτ (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) – πρώτος Έλληνας αυτοβιογραφούμενος ηθοποιός, με σχόλια και επιμέλεια του προσκεκλημένου Καθηγητή Θεατρολογίας της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κ. Ανδρέα Δημητριάδη, σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση.
Η αυτοβιογραφία του μεγάλου ηθοποιού επανεκδίδεται έναν αιώνα μετά τη συγγραφή της και δίνει πλήθος από στοιχεία για μια μυθική εποχή, των αρχών του 20ού αιώνα σε Σμύρνη, Ερμούπολη, Παρίσι και Αθήνα.
Μια βραδιά γεμάτη θέατρο, αναγνώσεις, βίντεο, μουσική, κρασί.
Αναγνώσεις: Γιώργος Μιχαλάκης.
Βιβλιοπωλείο: Σελεφαϊς.
Μήτσος Μυράτ – Η Ζωή Μου
“Η Ζωή μου” του Μήτσου Μυράτ είναι η πρώτη αυτοβιογραφία ηθοποιού που εκδόθηκε στην Ελλάδα, το 1928. Η δράση αρχίζει από τη Σμύρνη και τα ανήσυχα χρόνια της νιότης, μεταφέρεται στην Αίγυπτο, όπου ο νεαρός Μυράτ αναζητά την τύχη του, συνεχίζεται στο Παρίσι, με το όνειρο μιας θεατρικής καριέρας, και καταλήγει στην Αθήνα του 1900, ακριβώς στο ξεκίνημα μιας ιδιαίτερα κρίσιμης δεκαετίας για το ελληνικό θέατρο. Δύο πρόσωπα σφραγίζουν από το σημείο αυτό και έπειτα τις εξελίξεις: ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος και η Κυβέλη Αδριανού. Χώρος συνάντησης και των τριών ένας θίασος, μία κοινή προσπάθεια, το όραμα για ένα καινούριο θέατρο. Μέσα σε λίγα χρόνια, καλλιτεχνική δημιουργία και προσωπική ζωή θα πλεχτούν μεταξύ τους με δεσμούς αξεδιάλυτους, για να οδηγηθούν από τη μεθυστική επιτυχία στην ανεξέλεγκτη πτώση. Η καταστροφή ωστόσο δεν θα είναι ολοσχερής. Το γλυκόπικρο τέλος της αυτοβιογραφίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας νέας αρχής και μιας πιο ώριμης δημιουργικής πορείας. Η αφήγηση σταματά το 1906, όταν ο συγγραφέας είναι μόλις 29 χρονών.
Η μελέτη του Αντρέα Δημητριάδη συνθέτει με αδρές γραμμές ολόκληρη την καριέρα του Μήτσου Μυράτ που κράτησε πάνω από πενήντα χρόνια, ενώ παράλληλα εξετάζει το σύνολο της συγγραφικής δραστηριότητας του ηθοποιού· επιπλέον, αντιμετωπίζει τον αυτοβιογραφικό λόγο ως ιδιόμορφη ιστορική πηγή, κυρίως όμως “διαβάζει” το κείμενο ως ένα εργαλείο που σμιλεύει το παρελθόν, έτσι ώστε αυτό να αποκτήσει ειρμό και νόημα, προκειμένου να φανεί χρήσιμο για την κατασκευή μιας θετικής δημόσιας εικόνας. Μετά από έρευνα και συστηματική διασταύρωση των αφηγήσεων του Μυράτ, ο Δημητριάδης επιχειρεί να διακρίνει τον βαθμό απόκλισης της αυτοβιογραφίας από τα πραγματικά γεγονότα, δείχνοντας μεγάλη κατανόηση -όχι όμως απεριόριστη- για όσες σκόπιμες ανακρίβειες διαπιστώνει.
Ο Συγγραφέας
Ο Μήτσος Μυράτ γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1878. Ξεκίνησε να δουλεύει επαγγελματικά ως ηθοποιός το 1901 στη Νέα Σκηνή, τον πρωτοποριακό θίασο που ίδρυσε στην Αθήνα ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος. Από το 1907 έως το 1930 υπήρξε στενός συνεργάτης της Μαρίκας Κοτοπούλη, πρωταγωνιστής και καλλιτεχνικός διευθυντής στον θίασό της. Στα τελευταία χρόνια της σταδιοδρομίας του εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο. Εκτός από ηθοποιός, υπήρξε μεταφραστής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος. Στην προσωπική ζωή του, ο Μυράτ συνδέθηκε στενά με δύο από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου. Το 1903 παντρεύτηκε την Κυβέλη Αδριανού, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αλέξανδρο και τη Μιράντα• ο γάμος τους κράτησε μόνο τρία χρόνια. Το 1908 παντρεύτηκε τη Χρυσούλα Κοτοπούλη (αδελφή της Μαρίκας) και μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Δημήτρη. Ο Μήτσος Μυράτ πέθανε στην Αθήνα το 1964.
