Εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο η πρόταση της Αντιδημάρχου Πολιτισμού κ. Αλίκης Λεονταρίτη για την συνεργασία – αδελφοποίηση των δύο ομώνυμων Ιστορικών Δημοτικών Θεάτρων «Απόλλων» Πάτρας και Σύρου.
Στο πλαίσιο συνεργασίας πολιτιστικών δράσεων με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πατρών είχε προτείνει στον καλλιτεχνικό διευθυντή κ. Λουκά Θάνο, μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ των δύο Ιστορικών Θεάτρων η οποία και έγινε αποδεκτή. Στη συνέχεια με την υπ‘ αριθ. 1399/2022 από 2-6-2022 απόφαση της 316ης συνεδρίασης του ΔΣ ΔΗ.ΠΕ.ΔΕ. Πατρών, σχετική εισήγηση του κυρίου Θάνου προς το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΗ.ΠΕ.ΔΕ. Πατρών, έγινε ομόφωνα αποδεκτή με την υπ’ αριθ. 48/2022 απόφασή τους στις 1/6/2022.
Το Μνημόνιο αυτό δεν αποτελεί τυπική νομική σχέση ή δέσμευση μεταξύ των δύο θεσμικών οργάνων, δύναται να τροποποιηθεί και να έχει ισχύ έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023. Ουσιαστικά εκφράζει τη βούληση των δύο φορέων να αναπτύξουν πολιτιστική συνεργασία με σκοπό το αμοιβαίο όφελος των δύο τόπων αναφοράς. Ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά θα έχει ως κυρίους άξονες:
- Την ανάπτυξη συνεργιών ψυχαγωγικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα.
- Την προώθηση και προβολή εκδηλώσεων και παραστάσεων μέσω των ιστοσελίδων των δύο Θεάτρων με σκοπό την παρακολούθηση τους, συμβάλλοντας σημαντικά στην ανάπτυξη του πολιτιστικού και τουριστικού προϊόντος της Πάτρας και της Σύρου.
- Ανάπτυξη συνεργιών των δύο μελών και με τρίτους φορείς οι οποίοι δύνανται να αποδειχθούν επωφελείς για την προβολή οπτικοακουστικού και διαδικτυακού ή έντυπου υλικού στην ημεδαπή ή αλλοδαπή.
- Σχεδιασμός και υλοποίηση κοινών δράσεων διεθνούς εμβέλειας με σκοπό την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς των Δήμων Πατρών και Σύρου – Ερμούπολης.
Τα δύο εμβληματικά για την πόλη της Πάτρας και της Σύρου θέατρα υπό την επωνυμία «ΑΠΟΛΛΩΝ» έχουν κοινή ιστορική και πολιτιστική προέλευση, αναγνωρίζουν από κοινού ότι υπάρχει κοινότητα προέλευσης πολιτιστικών- θεατρικών επιρροών μεταξύ τους, προκειμένου να συμβάλλουν δια των κοινών τους ενεργειών.
ΣΥΝΤΟΜΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΘΕΑΤΡΩΝ
Δήμος Πατρέων / Βιβλιογραφία: Ε. Φεσσά-Εμμανουήλ, 1994, τόμ. Α΄, σ. 224, εικ. 301.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΑΠΟΛΛΩΝ»ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ
Το θέατρο «Απόλλων» της Πάτρας βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, στην Πλατεία Γεωργίου Α’, και αποτελεί το πιο εμβληματικό κτίριο και στέγη πολιτισμού τα τελευταία 150 χρόνια. Το λυρικό θέατρο Απόλλων θεμελιώθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1871 σε σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Έρνστ Τσίλλερ και, με την οικονομική αρωγή της αστικής τάξης της Πάτρας, ολοκληρώθηκε το 1872. Πρόκειται για ένα από τα τρία σωζόμενα θέατρα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα.
Ο Τσίλλερ σχεδιάζει ένα κτίριο νέο αναγεννησιακής τεχνοτροπίας. Το εσωτερικό του, διαμορφώθηκε σύμφωνα με την αρχιτεκτονική διαβάθμιση των θέσεων της ιταλικής σκηνής, με πλατεία 156θέσεων, 53 θεωρεία σε τρεις σειρές και υπερώο. Στον περίτεχνο διάκοσμο κυριαρχούν η ώχρα, το καφέ και το γαλάζιο.
Το θέατρο Απόλλων της Πάτρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το μείζον πολιτιστικό γεγονός της πόλης, το Πατρινό Καρναβάλι. Από το 1925 έως το 2008 οι χοροί μεταμφιεσμένων του καρναβαλιού πραγματοποιούνταν στον Απόλλωνα. Τα τελευταία χρόνια, ο Δήμος της Πάτρας, εν αναμονή της αποκατάστασης του κτιρίου, έχει λάβει μέτρα για την προστασία του, μεταξύ των οποίων και η απαγόρευση των καρναβαλικών χορών.
Από το 1988, ο Απόλλωνας αποτελεί κεντρική σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου της Πάτρας, ενώ παράλληλα φιλοξενεί στη σκηνή του παραστάσεις θεάτρου και χορού, συναυλίες και σημαίνοντα πολιτιστικά γεγονότα από την Ελλάδα και το εξωτερικό, παραμένοντας στο επίκεντρο της πολιτιστικής ζωής της πόλης τα τελευταία 150 χρόνια.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΑΠΟΛΛΩΝ», ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ ΣΥΡΟΥ
157 χρόνια – 21 χρόνια επαναλειτουργίας
από την αποκατάσταση στην αρχική του μορφή
Το Δημοτικό Θέατρο Απόλλων αποτελεί έμβλημα της Ερμούπολης και συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία της. Η πόλη δημιούργημα της επανάστασης, αποτέλεσε ένα κοινωνικό, οικονομικό και αρχιτεκτονικό θαύμα στις αρχές του 19ου αιώνα, με εκπληκτική για την εποχή πνευματική κίνηση και ακτινοβολία.
Η θεατρική ιστορία της Ερμούπολης ξεκινάει από το 1826, όταν μια ομάδα ερασιτεχνών ηθοποιών σε παραπήγματα, με το έργο “Νικήρατος” της Ευανθίας Καϊρη, έριξαν τον πρώτο σπόρο στο έδαφος που απεδείχθη αρκετά γόνιμο, εξηγώντας έτσι και τη φυσική έφεση των Συριανών στον πολιτισμό και στο θέατρο ιδιαίτερα.
Το 1830 δημιουργείται η πρώτη θεατρική σκηνή της νεότερης Ελλάδας. Μετά το 1840 που αρχίζει η περίοδος του Ιταλικού μελοδράματος γίνεται σημαντική η ανάγκη για ένα μόνιμο και οργανωμένο θέατρο. Στις 20 Απριλίου του 1864 (δύο χρόνια μετά τη θεμελίωση του, σε σχέδια του δημοτικού αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό) γίνονται με επισημότητα τα εγκαίνια του Θεάτρου “Απόλλων” με το έργο “Ριγκολέτο” του Βέρντι.
Η αποκατάσταση του Θεάτρου ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90 και ολοκληρώθηκε το 2000, βασισμένη σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πέτρου Δ. Πικιώνη και με χρηματοδότηση από πόρους της Ε.Ε. και του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 1998 ο ζωγράφος Δημήτρης Φόρτσας το κόσμησε με νέες εξαιρετικές οροφογραφίες. Έτσι, 45 χρόνια μετά την τελευταία παράσταση ,στο ήμισυ του πρώτου θέρους της νέας χιλιετίας, το ανακαινισμένο Ιστορικό Θέατρο “ΑΠΟΛΛΩΝ” εγκαινιάστηκε τη ΔΕΥΤΕΡΑ 17 Ιουλίου 2000 και ώρα 20:00 με εναρκτήριο έργο τον «ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΟ» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη.
