Φίλες και φίλοι σινεφίλ γειά σας
Στη συνέχεια του αφιερώματος «Επιλογή από τις καλύτερες ταινίες 1920–2000» αυτή την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου, θα προβληθούν δύο ταινίες από τη δεκαετία του 1940.
Παρακαλούμε να είστε στην ώρα σας ώστε να μη ενοχλούνται οι υπόλοιποι θεατές και μην ξεχνάτε να αφήσετε το αυτοκίνητό σας στο κοντινό χώρο στάθμευσης.
Σας περιμένουμε!
Από τη Βιβλιοθήκη
Αλίκη Τσουκαλά
Σημ. Οι προβολές της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Αιγαίου πραγματοποιούνται στο Κτίριο Κορνηλάκη (απέναντι από το Κλειστό Γυμναστήριο Ερμούπολης).
(το προτελευταίο λεωφορειάκι φεύγει στις 21.20 και το τελευταίο στις 22.00)
Ο κύριος Βερντού (Monsieur Verdoux) | 18.00
Μαύρη κωμωδία 1947|Ασπρομ.| Διάρκεια: 124’
Σκηνοθεσία: Charles Chaplin
Σενάριο: Charles Chaplin βασισμένο σε μια ιδέα του Orson Welles
Παίζουν: Charles Chaplin, Mady Correll, Allison Roddan |
Για μια από τις πιο περίεργες αλλά και συνάμα καλύτερες ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε σήμερα. Ο λόγος για τη μαύρη κωμωδία ”Ο κύριος Βερντού”, τη δεύτερη ομιλούσα ταινία του κωμικού που βασίζεται σε μια ιδέα του Όρσον Γουέλς.
[…] στα χέρια του Τσάρλι Τσάπλιν μετατρέπεται σε μια από τις πλέον ιδιόμορφες μαύρες κωμωδίες όλων των εποχών με απίστευτες στιγμές γέλιου, αστυνομικού μυστηρίου αλλά και πολιτικoύ λόγου που αρθρώνει ο ιδιοφυής κωμικός. Παράλληλα, ο Τσάπλιν, δεν διστάζει να πάρει και ένα μεγάλο ρίσκο. Όλες οι ταινίες του μέχρι εκείνη την εποχή παρουσίαζαν στο κοινό τις περιπέτειες του γνωστού σε όλους μας Αλήτη που αγαπήθηκε όσο λίγοι κινηματογραφικοί ήρωες. Σε αυτή την πανέξυπνη κωμωδία γνωριζόμαστε με την περσόνα ενός ανθρώπου που στην εποχή της οικονομικής κρίσης του 1930 εξαπατά πλούσιες κυρίες και έπειτα τις σκοτώνει για να κρατήσει τα λεφτά τους.
[…] Και καταλήγει σε ένα φινάλε όπου και πάλι με έναν λόγο (χωρίς να γίνεται βαρετά διδακτικός) δεν διστάζει να καταδικάσει τα πολιτικά συστήματα που δημιουργούν πολέμους αλλά και πολίτες σαν και του λόγου του. Γι’αυτό και αντιμετώπισε προβλήματα εκείνη την εποχή με την επιτροπή της λογοκρισίας στην Αμερική. Δεν διστάζει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο να εναντιωθεί στη θανατική ποινή (ποιοι είμαστε που θα αποφασίσουμε το πότε θα πεθάνει/εκτελεστεί ένας συμπολίτης μας;) παρουσιάζοντας τον ήρωά του ακόμη και την ύστατη στιγμή να αναζητά καινούριες εμπειρίες.
[…] Αν και στην εποχή της δεν θεωρήθηκε επιτυχημένo και ο κόσμος κυρίως στην Αμερική γύρισε την πλάτη του σε αυτό το αριστουργηματικό φιλμ, τώρα πλέον θεωρείται ως καλτ αλλά και από τις πιο ενδιαφέρουσες και πειραματικές στιγμές στην ιστορία του ιδιοφυή κωμικού. – Πάνος Λιάκος [Πηγή]
Ο Τρίτος Άνθρωπος (The Third Man) | 20.00
Σινεφίλ 1949 | Ασπρόμ. | Διάρκεια: 100′
Σκηνοθεσία: Carol Reed
Σενάριο: Graham Greene
Παίζουν: Orson Welles, Joseph Cotten, Alida Valli
Ένας Αμερικανός συγγραφέας αναζητά έναν εξαφανισμένο φίλο του στη μεταπολεμική Βιένη, η οποία βρίσκεται υπό την κατοχή των συμμαχικών στρατευμάτων.
Μια από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές και εμπορικές επιτυχίες του βρετανικού μεταπολεμικού κινηματογράφου, που μεταφέρει με τον πιο δημιουργικό τρόπο στην οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα του Γκράχαμ Γκριν. Μυστήριο, ρομαντικοί έρωτες, επικίνδυνες αποκαλύψεις, το αγχωτικό κλίμα μιας κατακερματισμένης Βιέννης που προσπαθεί να συνέλθει από τον πόλεμο, υποβλητική εξπρεσιονιστική ασπρόμαυρη φωτογραφία, ένα αξέχαστο μουσικό μοτίβο του Άντον Καράς και πάνω απ’ όλα η αινιγματική παρουσία του Όρσον Ουέλς, που εμφανίζεται στο τελευταίο εικοσάλεπτο για ν’ απογειώσει την ταινία στα ύψη: να γιατί ο «Τρίτος άνθρωπος» τιμήθηκε με το Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών και με Όσκαρ φωτογραφίας, ενώ συνεχίζει να επηρεάζει πολλούς σκηνοθέτες ακόμα και σήμερα, με πιο πρόσφατα παραδείγματα το «Europ” και το “Kάφκα”. [Πηγή]
Πρόκειται για ένα φιλμ εντυπωσιακού κινηματογραφικού στυλ, που αναμειγνύει με μαεστρία στοιχεία εξπρεσιονιστικά και φιλμ νουάρ. Συνδυάζει το έντονο παιχνίδι, μεταξύ φωτός και σκοταδιού, την παραμόρφωση των προσώπων μέσα από ευρυγώνιο φακό και τα επιτηδευμένα πλάνα, που αθροιστικά συντελούν σε μία κλασσική μεταπολεμική ταινία. Μία διαχρονική δημιουργία που εκφράζει την παράνοια, τον παραλογισμό και το κλίμα φόβου, της πρώτης περιόδου μετά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όντας στην αρχή ακόμα του Ψυχρού Πολέμου.
Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι η ταινία του Κάρολ Ριντ «Ο Τρίτος Άνθρωπος» (The Third Man – 1949), έχει ψηφιστεί ως η Καλύτερη Βρετανική Ταινία του 20ού αιώνα από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (British Film Institute), καθώς και μία από τις Καλύτερες Αμερικανικές Ταινίες όλων των εποχών, λόγω της συμμετοχής του Αμερικανού παραγωγού, David O. Selznick.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο σπουδαίος Κριτικός Κινηματογράφου Roger Ebert, είχε γράψει χαρακτηριστικά: «Από όλες τις ταινίες που έχω δει, αυτή ενσαρκώνει τη μαγεία του να πηγαίνεις σινεμά…» [Πηγή]
