Στη συνέχεια του αφιερώματός μας στις/στους δημιουργούς που πέθαναν πρόσφατα, αυτήν την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016, θα προβάλλουμε μία ταινία του Έτορε Σκόλα.
Παρακαλώ σημειώστε: Στο εξής και μέχρι τέλους της σαιζόν, λόγω της θερινής ώρας, οι προβολές θα αρχίζουν στις 20.00
Σας περιμένουμε!
Από τη Βιβλιοθήκη
Αλίκη Τσουκαλά
Παρακαλούμε να είστε στην ώρα σας για να μην ενοχλείται το υπόλοιπο κοινό και μην ξεχνάτε να αφήνετε τα αυτοκίνητά σας στο κοντινό χώρο στάθμευσης.
Οι προβολές της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Αιγαίου πραγματοποιούνται στο Κτίριο Κορνηλάκη (απέναντι από το Κλειστό Γυμναστήριο Ερμούπολης).
Tο προτελευταίο λεωφορειάκι φεύγει στις 21.20 και το τελευταίο στις 22.00
Μια ξεχωριστή μέρα (Una giornata particolare) 1977 | 20.00
Διάρκεια 110 λεπτά
Ιταλική δραματική, έγχρωμη ταινία
Σκηνοθεσία: Ettore Scola
Παίζουν: Sophia Loren, Marcello Mastroianni, John Vernon
Μια καταπιεσμένη νοικοκυρά κι ένας κατατρεγμένος ομοφυλόφιλος βρίσκουν ένα σημείο επαφής στην Ιταλία του Μουσολίνι. Συγκλονιστική ταινία γύρω από την κοινωνική και πολιτική καταπίεση του ατόμου σ’ ένα φασιστικό καθεστώς.
Σε πράσινους καφέ τόνους (που θυμίζουν παλιές φωτογραφίες), ο Ετόρε Σκόλα σκηνοθετεί την ωραιότερη ίσως ταινία του, σκιαγραφώντας τις ορατές και αόρατες πτυχές μιας συγκινητικής, βαθιά ανθρώπινης ιστορίας για τους απόβλητους ενός αυταρχικού καθεστώτος. Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και η Σοφία Λόρεν δίνουν σάρκα και οστά σε ένα αξέχαστο όσο και πρωτότυπο κινηματογραφικό ντουέτο. Δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ (ξενόγλωσσης ταινίας και αντρικής ερμηνείας για τον Μαστρογιάνι) και Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας. [Πηγή]
[Στις 19 Ιανουαρίου 2016] Πέθανε σε ηλικία 84 ετών, σε νοσοκομείο της Ρώμης, ένας από τους σημαντικότερους ευρωπαίους κινηματογραφιστές, ο Ετόρε Σκόλα, ένας από τους «μεγάλους» ποιητές του ιταλικού κινηματογράφου, όπως τον χαρακτηρίζει στην διαδικτυακή της έκδοση η εφημερίδα Corriere della Sera.
Από τα γνωστότερα έργα του, τα ιταλικά Μέσα ενημέρωσης θυμίζουν τα “C’ eravamo tanto amati” (Είχαμε αγαπηθεί τόσο) με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, “Una Giornata Particolare” (Μια ξεχωριστή μέρα) με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν και “La Famiglia” (Η Οικογένεια) με τον Βιτόριο Γκάσμαν.
Το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών, για τη σκηνοθεσία του “Brutti, sporchi e cattivi” (Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί), το σενάριο του οποίου παρουσίαζε την ανθρώπινη και υλική μιζέρια σε παραγκούπολη της Ρώμης, στην αρχή της δεκαετίας του ’70.
Σε μήνυμά συλλυπητηρίων προς την οικογένεια του σκηνοθέτη, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι τονίζει, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι ο Σκόλα «ήταν ένας δημιουργός ο οποίος ήξερε να “διαβάζει” με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής».
Η πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του Σκόλα έγινε το 1964, με το έργο “Se permette parliamo di donne” (Αν μας επιτρέπετε μιλάμε για γυναίκες).
Όλοι οι κριτικοί κινηματογράφου εντοπίζουν στη δεκαετία του εβδομήντα την «χρυσή περίοδο» του Σκόλα, κατά την οποία συνεργάσθηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ιταλικού κινηματογράφου.
Αριστερός διανοούμενος, είχε συμμετάσχει στην «σκιώδη κυβέρνηση» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1989, με τομέα αρμοδιότητας την πολιτιστική κληρονομιά. [Πηγή]
