Το Δ.Σ του Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σύρου, Τήνου, Μυκόνου καλεί τα μέλη και τους φίλους του την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018 στις 19:30 στο 4ο Δημοτικό Σχολείο στην προβολή της ταινίας “Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται” (γαλλικός τίτλος Le maitre qui laissait les enfants rever).
Η ταινία γυρίστηκε από τον Αύγουστο έως Σεπτεμβρίου 2006 στην περιοχή της Μασσαλίας και είναι βασισμένη στη ζωή του Σελεστέν Φρενέ (Célestin Freinet 1896-1966), μια ταινία σε σκηνοθεσία του Ντανιέλ Λοσέ (Daniel Losset).
ΥΠΟΘΕΣΗ: Σ’ ένα χωριό των Άλπεων στην περιοχή Alpes-Maritimes το 1896, γεννιέται ο Σελεστέν Φρενέ, παιδί αγροτικής οικογένειας, ονειρεύεται να γίνει δάσκαλος. Υπήρξε καλός μαθητής, με όνειρο να γίνει δάσκαλος, όμως ο πόλεμος διέκοψε την εκπαίδευσή του. Μετά το τέλος του Α! Παγκοσμίου Πολέμου έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και το 1920, καταφέρνει ν’ αποσπαστεί σε κάποιο σχολείο, έρχεται όμως αντιμέτωπος με την έλλειψη ενδιαφέροντος από τους μαθητές του. Για να τους αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για μάθηση, αποφασίζει ν’ αφήσει στην άκρη τον παραδοσιακό τρόπο διαπαιδαγώγησης, κάνοντας τους μαθητές του νεοφυείς δημοσιογράφους. Η ιδέα του να αγοράσει ένα τυπογραφικό πιεστήριο και οι μικροί μαθητές να είναι οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας έφερε σε δύσκολη θέση αυτούς που αμφισβητούσαν τις μεθόδους. Από το 1933 και μετά, ο έντονος αντικομμουνισμός που καλλιεργείτε, από την «εξουσία» της περιοχής (Δήμαρχος, παπάς, αστυνομία), αντιμετωπίζει με εχθρότητα τις μεθόδους του, τον φέρνει σε δυσκολότερη θέση, αφού έχουν θορυβηθεί από την άνοδο του μπολσεβικισμού και έβλεπαν τις μεθόδους του σαν προσπάθεια δημιουργίας μικρών προλετάριων επαναστατών.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ:
Η παιδαγωγική μέθοδος του Φρενέ στοχεύει στη δημιουργία ενός άλλου σχολείου όπου κάθε παιδί αντιμετωπίζεται σαν μια ξεχωριστή προσωπικότητα, μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, όπου η παιδεία δεν είναι αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα κι ο ρόλος του εκπαιδευτικού συνίσταται κυρίως στο να βοηθήσει τα παιδιά να βρουν μόνα τους το δρόμο της γνώσης.
Ο Σελεστέν Φρενέ, πρώτος αυτός, επεδίωξε να εισάγει τις νέες τεχνολογίες της εποχής στην εκπαίδευση: τυπογραφία, ραδιόφωνο, κινηματογράφο. Είναι πιο γνωστός ως ο πρώτος που έβαλε το τυπογραφείο στην τάξη και καθιέρωσε την διασχολική αλληλογραφία. Λιγότερο γνωστό είναι ότι πρώτος αυτός έβαλε τον κινηματογράφο στο σχολείο το 1926! Ήταν φυσικό οι πρωτοποριακές του μέθοδοι να μην είναι αρεστές στο κατεστημένο, γι αυτό κυνηγήθηκε ανελέητα. Πάλεψε μέσα από αντίξοες συνθήκες και στο τέλος υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη δημόσια εκπαίδευση για να συνεχίσει πιο ελεύθερος το παιδαγωγικό του έργο. Αλλά πια δεν ήταν μόνος. Στη βάση των ιδεών του δημιουργήθηκε ένα μεγάλο διεθνές παιδαγωγικό κίνημα που είναι ακόμα ζωντανό.
Αξίζει να δούμε την ταινία και να συζητήσουμε το παιδαγωγικό του έργο σε μια εποχή που η εκπαιδευτική αντιπαράθεση περιστρέφεται , όχι γύρω από όραμα ενός δημοκρατικού σχολείου, αλλά από τη δυστοπία της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ και των υπερεθνικών οργανισμών.
Είστε όλοι /ες καλεσμένοι!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ταινία «Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται» μπορείτε να διαβάσετε εδώ
