Ομαδική έκθεση κεραμικής «Τελετουργικά δοχεία» // «ΧΙΜΑΙΡΑ art & craft»

Ομαδική έκθεση κεραμικής «Τελετουργικά δοχεία»

16-25/9 στη «ΧΙΜΑΙΡΑ art & craft» // 19.00 – 22.00

16/9 σας περιμένουμε στα εγκαίνια!

Η έκθεση Τελετουργικά Δοχεία παρουσιάζει διαφορετικές εκδοχές τεφροδόχων μέσα από παλαιότερες και νέες δημιουργίες σύγχρονων κεραμιστών και κεραμιστριών. Η τεφροδόχος, κεραμικό δοχείο προορισμένο να περιέχει τη στάχτη του νεκρού σώματος μετά από την καύση, έχει την καταγωγή της στα αρχαία χρόνια και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να απασχολεί δημιουργικά και εννοιολογικά τους καλλιτέχνες. Οι συμμετέχοντες προτείνουν αυθεντικές δημιουργίες τηρώντας τις βασικές αρχές του αντικειμένου ενώ παράλληλα κάθε έργο αποτελεί μια άσκηση και έναν αυτοσχεδιασμό ανάμεσα στους κανόνες και στην ελευθερία της δημιουργίας, στο περιθώριο που αφήνει η αισθητική όταν απαλλάσσεται από την απαιτητική χρηστικότητα. Κάθε έργο, από το πιο ήσυχο και μονόχρωμο μέχρι το πιο ευφάνταστο, αποτελεί έναν μικρόκοσμο όπου περιεχόν και περιεχόμενο συνομιλούν, επηρεάζοντας διαρκώς το ένα για το άλλο και εξάπτοντας τη φαντασία του επισκέπτη.

Καλλιτέχνες:
Γιάννης Ατσόνιος, Γιώργος Βαβάτσης, Κατερίνα Γιάννακα, Μελίνα Ξενάκη, Έλλη Κανάτα, Σπύρος Καπής, Σταύρος Καρνακης, Μάρω Κερασιώτη, Χαρούλα Κοροπούλη, Ιωσηφίνα Κοσμά, Έλενα Μανάλη, Μάνος Μαστοράκης, Λάζαρος Φίλιππος Παπαδόπουλος, Σπύρος Ροκανας, Μαρία Σανουδάκη, Δήμητρα Σταυρινίδου, Σοφία Τριγώνη, Δώρα Τσιράκογλου, Μανούσος Χαλκιαδάκης, Ηλίας Χριστόπουλος, Yi ceramics, Yfi ceramics, Valentino Marengo.

Καθώς και έργα μαθητών της σχολής κεραμικής της Σοφίας Τριγώνη
Επιμέλεια χώρου Σπύρος Καπής

Κείμενο έκθεσης Εύα Βασλαματζή

Η ίδια η πρακτική της κεραμικής τέχνης – και η επιμονή της στον χρόνο μέσα από το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον καλλιτεχνών, επαγγελματιών και ερασιτεχνών, για το μέσο – δεν μπορεί παρά να μας οδηγεί στην απαρχή της, δηλαδή στο χώμα, στον ευτελή κόκκο. Η καταγωγή της αυτή από μια εύθραυστη ανόργανη συνθήκη που με τον κατάλληλο χειρισμό και την υψηλή θερμοκρασία αποκτά υπόσταση, δύναμη και διάρκεια παραπέμπει στην ανθρώπινη συνθήκη που ακολουθεί μια αντίστοιχη πορεία μέχρι την αποδυνάμωση και τον, σχεδόν, ολοκληρωτικό αφανισμό. Το χώμα από το οποίο προέρχεται, γίνεται συχνά και το ίδιο υλικό που περιβάλλει και προφυλάσσει το κεραμικό, που το διατηρεί μέσα στο χρόνο για να το παραδώσει αιώνες μετά, σε κάποιες περιπτώσεις, άθικτο, σαν να διαισθάνεται το ίδιο με κάποιον ανεξήγητο τρόπο τις καταβολές του.
Από την αρχή της ύπαρξης της μέχρι και σήμερα η κεραμική αλλάζει πολλές μορφές και σχήματα. Η κάθε φόρμα, συνδεδεμένη με την ανθρώπινη κλίμακα, εξυπηρετεί έναν σκοπό. Οι καμπύλες φόρμες, στις περισσότερες περιπτώσεις όπου το κεραμικό έχει χρηστική αξία, υπονοούν τη θέληση να κρατήσουν κάτι, να το δεσμεύσουν, να εμπεριέχουν· η κλειστή φόρμα με τη σειρά της, τη συντήρηση και την απομόνωση από τις εξωτερικές συνθήκες. Ένα είδος που εντοπίζεται από τα αρχαία χρόνια και συνδυάζει αυτές τις δύο λειτουργίες μαζί με μια υπαρξιακή διάσταση, που προκύπτει από το περιεχόμενο του, είναι η τεφροδόχος. Τελευταίο βήμα της τελετουργίας καύσης του νεκρού σώματος, η τεφροδόχος θα περιέχει την τελευταία μορφή ενός ανθρώπινου σώματος για να αποθηκευτούν μαζί, όπως και στην κανονική διαδικασία ταφής, στο χώμα. Το χώμα (ή στάχτη) μέσα στο χώμα (ψημένο πηλό) περικλείεται από χώμα. Έτσι, περιέχον και περιεχόμενο μοιράζονται μια κοινή ρίζα, γίνονται κοινωνοί του περάσματος από το οργανικό στο ανόργανο.
Η ομαδική έκθεση Τελετουργικά Δοχεία πραγματεύεται ακριβώς αυτή τη μοναδική συνθήκη της τεφροδόχου μέσα από παλαιότερες και νέες δημιουργίες σύγχρονων κεραμιστών και κεραμιστριών. Οι καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες προτείνουν αυθεντικές δημιουργίες τηρώντας τις βασικές αρχές του αντικειμένου ως προς τις διαστάσεις, την εσωτερικότητα και την ύπαρξη ενός ανοίγματος που καλύπτεται με καπάκι – απαραίτητο στοιχείο σύνδεσης του έξω με το μέσα που επιτρέπει το γέμισμα και το άδειασμα ή και την απλή περιέργεια. Παράλληλα, κάθε έργο αποτελεί μια άσκηση και έναν αυτοσχεδιασμό ανάμεσα στους κανόνες και στην ελευθερία της δημιουργίας, στο περιθώριο που αφήνει η αισθητική όταν απαλλάσσεται από την απαιτητική χρηστικότητα.
Κάθε έργο, από το πιο ήσυχο και μονόχρωμο μέχρι το πιο ευφάνταστο, αποτελεί έναν μικρόκοσμο όπου περιεχόν και περιεχόμενο συνομιλούν, επηρεάζοντας διαρκώς το ένα για το άλλο και εξάπτοντας τη φαντασία του επισκέπτη. Οι διαφορετικές εκδοχές τεφροδόχων εν αναμονή μας προϊδεάζουν για την ζωή ή τον χαρακτήρα ενός φανταστικού τους κατόχου ή και του δημιουργού τους (θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι πρόκειται και για το ίδιο άτομο;). Παράλληλα όμως, οι ατομικότητες συναντώνται μέσα από την έκθεση στον χώρο και γίνονται αντικείμενο θέασης θυμίζοντας μας τον τελετουργικό χαρακτήρα με τον οποίο συνδέονταν παλαιότερα οι τεφροδόχοι και ας αποτελούν σήμερα βοηθητικό και βιομηχανοποιημένο αντικείμενο μιας ατομικής απόφασης. – Εύα Βασλαματζή

Η έκθεση Τελετουργικα Δοχεία, πραγματοποιείται με την υποστήριξη της “Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης ΑΜΚΕ” και μετά την παρουσίαση της στη Σύρο θα μεταφερθεί στις εγκαταστάσεις του πρώτου κέντρου αποτέφρωσης στην Ελλάδα, στη Ριτσώνα Ευβοίας.