Η πρωτεύουσα της Σύρου, αλλά και των Κυκλάδων αποπνέει μια αύρα νεοκλασικού ρομαντισμού συνδυάζοντας αρμονικά στοιχεία από την αρχαία Ελλάδα και τη δυτική Ευρώπη. Ακολουθώντας τα γραφικά σοκάκια, οι επισκέπτες ανακαλύπτουν εικόνες και εμπειρίες μιας άλλης εποχής, συναντώντας μνημεία και νεοκλασικά κτίρια από την αγέρωχη ιστορία.
Πρόκειται για μια κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα με τον δικό της ιδιαίτερο χαρακτήρα, μια ζωντανή πόλη που σφύζει από ζωή καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Η κ. Δούναβη περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο την ιδιαίτερη αίσθηση που αποπνέει η Ερμούπολη, μέσω του παρακάτω ποιήματος της:
«…Θέλω να ρεμβάσω
απ’ τα μπαλκόνια της Ερμούπολης
τον κόσμο
και να φιλήσω
τα εικοσιτέσσερα σκαλιά
των εφηβικών ερώτων.
…Θέλω να ρεμβάσω
απ’ τα μπαλκόνια της Ερμούπολης
τον κόσμο.
Να συνταιριάζω
τους ήχους από τα όργανα
της φοβερής ορχήστρας.
Να ξεκινήσω τη δική μου αυγή
με τύμπανα τα στήθεια μου
και με περήφανη φωνή
τον ήχο μιας τρομπέτας.
Ο ερχομός να’ ναι καλός
ωσάν το πηγαιμό
τα μέτωπα ασημάδευτα
κι ο λογισμός ταξίμι.
…Να προστατέψω την ανάμνηση
και τις φιγούρες των προσώπων
που αγάπησα.
Να ταξιδέψω με
λιγοστές αποσκευές
την εικόνα της Ερμούπολης
και τις κουρτίνες
των παραθύρων μιας κάμαρας
στην Απάνω χώρα.
Να συνταιριάζω
της βροχής το στέναγμα
με το σπάσιμο των αλυσίδων.
Να ζω την Ερμούπολη
μετρώντας μια-μια
τις τρικυμίες
του Αιγαίου……»
Λουκρητία Δούναβη – «Μπαλκόνι στην Ερμούπολη» (Φιλιππότης, 1987)
