Η HermoupolisHeritage συμμετείχε στο 9ο Ετήσιο Συνέδριο των Δελφών «Delphi Economic Forum IX» που πραγματοποιήθηκε 10-14 Απριλίου 2024 στους Δελφούς. Με κεντρικό άξονα των συζητήσεων τη «Μεγάλη μετάβαση», οι συμμετέχοντες αντάλλαξαν απόψεις και πρότειναν λύσεις σχετικά με τις πολύπλευρες μεταβάσεις που σημειώνονται σχεδόν σε κάθε τομέα της σύγχρονης ζωής προς ένα βιώσιμο μέλλον. Στο συνέδριο, παραβρέθηκανπάνω από 1.000 προσωπικότητες και άνθρωποι της κοινωνίας των πολιτών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, από τον χώρο της πολιτικής, της επιχειρηματικότητας, της διπλωματίας, της ακαδημαϊκής κοινότητας, φορείς λήψης αποφάσεων και οραματιστές, κορυφαίοι διανοητές και αναλυτές πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων, ενώ τελούσε υπό την αιγίδα της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας
(περισσότερα για το 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, εδώ).
Ο ιδρυτής της HermoupolisHeritage κ. Δημήτρης Σταυρακόπουλος συμμετείχε με ομιλία του στο sideevent«Forging a Society of EqualOpportunities» προσκεκλημένος της Τράπεζας Πειραιώς. Στο θεματικό πάνελ 3 με θέμα «Ενίσχυση της ανθεκτικότητας σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας: Ακούγοντας τους νέους», παρουσίασε στους συμμετέχοντες του Συνεδρίου την HermoupolisHeritage και το Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης και κατόπιν συμμετείχε στη συζήτηση για τα ακρογωνιαία προβλήματα που αντιμετωπίζει η επιχειρηματικότητα στη νησιωτική επαρχία.
Δεδομένου ότι το θέμα του φόρουμ ήταν οι αντιξοότητες στην οικονομία της επαρχιακής Ελλάδας, ο κ. Σταυρακόπουλος, στην αρχή της τοποθέτησής του, επικαλέστηκε τα λόγια ενός συνομιλητή του λίγο πριν μπει στο πάνελ ότι «το μέλλον είναι η επαρχία και η Αθήνα το παρελθόν» κάτι που του έδωσε αισιοδοξία για να μιλήσει στο Φόρουμ με περισσότερη δύναμη. Μια παρόμοια σκέψη, άλλωστε, αποτέλεσε το εφαλτήριο των εγχειρημάτων της HermoupolisHeritage. Την ομιλία του υποδέχτηκε το κοινό με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον συγχάρηκαν για την ποιότητα των λόγων του, οι οποίοι αποπνέαν απλότητα και αυθεντικότητα χωρίς να λείπει η στιβαρότητα.
Ένα προσωπικό όραμα γίνεται υπόθεση της συριανής κοινωνίας
Αρχικά, η κα Μαργαρίτα Πουρνάρα, έγκριτη δημοσιογράφος και συντονίστρια του πάνελ, προλογίζοντας τον ιδρυτή και πρόεδρο της Hermoupolis Heritage κ. Δημήτρη Σταυρακόπουλο, εξήρε την αξία της Ερμούπολης του 19ου αιώνα αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «όλα ξεκίνησαν εκεί». Υπενθύμισε στο κοινό σημαντικές πρωτιές της Σύρου όπως το πρώτο νοσοκομείο, τα πρώτα φιλανθρωπικά ιδρύματα, το κοιμητήριο με τα ταφικά μνημεία ως εξαιρετικό δείγμα πολιτισμού: «Όλα τα πρώτα πράγματα συνέβησαν στην Ερμούπολη, δεν συνέβησαν τυχαία γιατί μαζεύτηκαν Έλληνες από κάθε γωνιά. Ήταν η Νέα Υόρκη της εποχής». Μνημόνευσε, επίσης, το επιχειρείν της εποχής, τις βιοτεχνίες, τις βιομηχανίες και τη ναυτιλία, καθώς και τη θέση που παρέδωσε η Ερμούπολη στον Πειραιά, μετά τον παροπλισμό της ιστιοφόρου ναυτιλίας.
Ο κ. Σταυρακόπουλος παρουσίασε το αφήγημα της Hermoupolis Heritage δηλώνοντας ότι όλο αυτό ξεκίνησε ως προσωπική νοσταλγία για το παρελθόν του τόπου του, τη λαμπρή ιστορία της Σύρου,η οποία μετουσιώθηκε σε κοινωνικό όραμα. Έκανε λόγο για το πώς γοητεύτηκε από τα πρώτα ευρήματα της προσωπικής συλλογής του, αλλά και πώς ανακάλυψε μέσα στα χρόνια πτυχές της πολιτιστικής κληρονομιάς της Σύρου. Δίνοντας το στίγμα της εκκίνησης του εγχειρήματος τόνισε:«Ήταν ένα προσωπικό όραμα, το οποίο ήθελα να το μεταλαμπαδεύσω και στον υπόλοιπο κόσμο. Ο κόσμος να αφουγκραστεί την Ιστορία μας, να νιώσει την ιδέα ότι πρέπει να τη διασώσουμε». Έτσι, δημιούργησε την Hermoupolis Heritage με σκοπό όχι μόνο να υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν το καλό παράδειγμα αλλά και ανθρώπους που θα το ακολουθήσουν.
Στη συνέχεια, εξήγησε πώς ανακάλυψε τον χώρο του εργοστασίου Ζησιμάτου όντας πολύ νέος, από περιέργεια και ομολογουμένως λαθραία, «μέσα από μια τρύπα στον τοίχο», όπως είχε νωρίτερα αναφερθεί. Αυτή η τυχαία ανακάλυψη κέρδισε τον θαυμασμό του και του δημιούργησε αυτόματα ένα αίσθημα ευθύνης σχετικά με τη διάσωση αυτού του πολύτιμου ευρήματος, αν και δεν υπήρχαν ούτε χρήματα ούτε τεχνογνωσία: «Απλά είπα ας μπω μέσα και θα βρω τον δρόμο. Κι όταν ξαναμπήκαμε, απλά ξεκινήσαμε να …σκουπίζουμε τον χώρο». Και κατέληξε: «Ακόμα και να μην ξέρεις, θα γίνεις. Αφού το έκανα εγώ που δεν ήξερα τίποτα, νομίζω όλοι μπορούν να δείξουν δύναμη και πάθος και να κάνουν αυτό που οραματίζονται».
Σχετικά με τη δύναμη του Πολιτισμού, ο κ. Σταυρακόπουλος διατύπωσε την άποψη ότι «ο Πολιτισμός πρέπει καταρχήν να είναι ψυχαγωγικός, ώστε κάποιος να θέλει να μάθει και πράγματα». Σε αυτό το πρίσμα, έκανε αναφορά στο πρώην Εργοστάσιο Ζησιμάτου και νυν Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας της Ερμούπολης, λέγοντας ότι μέσα από τις ξεναγήσεις, ένα από τα πολλά πρότζεκτ του Μουσείου, δίνεται η δυνατότητα στον επισκέπτη να έχει μια βιωματική εμπειρία κι όχι απλά να δει έναν χώρο:«Πρέπει να τον βιώσει: ντύνεται όπως ο εργάτης τότε, γράφει την κάρτα εργασίας, τρώει το εργατικό κολατσιό».Πρόσθεσε, δε, ότι προκειμένου να επιλέξει τις δράσεις του Μουσείου,ερεύνησε τι συμβαίνει σε άλλα αξιόλογα σύγχρονα μουσεία της Ελλάδας, όπως αυτά που υποστηρίζει η Τράπεζα Πειραιώς, αλλά και του εξωτερικού.
Οι μπάρες της νησιωτικότητας
Ο κ. Σταυρακόπουλος, πριν διατυπώσει τις απόψεις του, ευχαρίστησε την κα Πουρνάρα που αναδεικνύει όχι μόνο το έργο της Hermoupolis Heritage και όλων όσοι προσπαθούν να υλοποιήσουν παρόμοια δύσκολα εγχειρήματα, αλλά και την Τράπεζα Πειραιώς για το βήμα που δίνει σε τέτοιες προσπάθειες: «Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να μπορούν να μας στηρίξουν καταρχήν ψυχολογικά για να μπορούμε να επιχειρούμε».
Στην αρχή της τοποθέτησής του, έδωσε το στίγμα της νησιωτικότητας, θεωρώντας την παράγοντα με θετικά και αρνητικά πρόσημα: «Η στεριά στα νησιά έχει ένα τέλος. Αλλά όσο δεν υπάρχει αυτό το απέραντο που υπάρχει στην στερεά Ελλάδα, άλλο τόσο υπάρχει βάθος». Έτσι, συνοψίζοντας τα προβλήματα της νησιωτικής επαρχίας και αναφερόμενος στο Μουσείο, υπενθύμισε μια σειρά φραγμών που εμποδίζουν το επιχειρείν στα νησιά:Το κόστος των υλικών που είναι μεγαλύτερο λόγω των αυξημένων μεταφορικών, το έμπειρο προσωπικό που δεν υπάρχει στην ίδια διαθεσιμότητα όπως στην ηπειρωτική Ελλάδα, την ανεπάρκεια τεχνογνωσίας ελλείψει δια βίου εκπαίδευσης πάνω σε εξειδικευμένους ρόλους όπως του μουσειολόγου ή του συντηρητή πολιτισμικών ευρημάτων. Σημείωσε, δε, ότι το ταξίδι προς την Αθήνα είναι μονόδρομος και μάλιστα ένας ακριβός μονόδρομος λόγω των ακτοπλοϊκών ζητημάτων. Επίσης, στο θέμα της προώθησης, στα νησιά δεν υπάρχει η δικτύωση, όπως αυτό που έγινε στο Φόρουμ των Δελφών. Σε αυτό το σημείο, τόνισε ότι ένα τοπικό μουσείο όπως αυτό της Hermoupolis Heritage, όσο μεγαλειώδες κι αν είναι, δεν μπορεί να το γνωρίσει κάποιος αν δεν έρθει ο ίδιος στη Σύρο. Η προσάρτηση ψηφιακών δομών είναι απαραίτητη μεν, ωστόσο στερεί από τον επισκέπτη την απτική βιωματική εμπειρία. Επιπλέον, η ίδια η κινητικότητα του Μουσείου είναι περιορισμένη, δυνάμει νησιωτικότητας,εφόσον εξαρτάται από τα ακτοπλοϊκά προγράμματα. Συνεπώς, θεωρεί ότι τα εγχειρήματα αξιώσεων χρειάζονται εξειδικευμένη υποστήριξη ώστε να εξισορροπηθούν με αντίστοιχα της ηπειρωτικής Ελλάδας και τελικά να αποδειχθούν βιώσιμα.
Στα θετικά, ο κ. Σταυρακόπουλος τόνισε ότι η Σύρος είναι ένα νησί που προσελκύει επισκέπτες με παιδεία, κόσμο που επιζητάει την ψυχαγωγία και όχι τη διασκέδαση, καθώς αυτό που έχει να προσφέρει είναι πολιτιστική ιστορία και όχι θεαματικές παραλίες. Γι’ αυτό, αυτό που επιδιώκει η Hermoupolis Heritage είναι καταρχήν να «εκπαιδεύσει» τους κατοίκους για να μάθουν την ιστορία της Σύρου και να την αγαπήσουν και κατόπιν αυτό να επικοινωνηθεί στον τουρισμό. Με αυτόν τον τρόπο, είπε κλείνοντας «θέλουμε να ενισχύσουμε το βιώσιμο μοντέλο της τουριστικής ανάπτυξης».
(ολόκληρη η ομιλία του κ. Σταυρακόπουλου, στην ιστοσελίδα της Τράπεζας Πειραιώς, εδώ)