Γεννήθηκε στις 2.2.1853 στην Ερμούπολη της Σύρου. Η οικογένειά του ήταν εύπορη και ο πατέρας του ήθελε να τον κάνει παπά. Όταν η οικογένειά του χρεοκόπησε, ο πατέρας του τον έστειλε υπάλληλο στο κατάστημα ενός θείου του σιτέμπορου στη Ρωσία. Ο Σουρής όμως, ξεκίνησε να γράφει κρυφά τους στίχους του στα κατάστιχα και μετά από δύο μήνες αποχώρησε. Όταν ήλθε στην Αθήνα γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ωστόσο, δεν κατόρθωσε να πάρει πτυχίο μετά την απόρριψή του από τον καθηγητή του Σιμτέλο στο μάθημα της μετρικής, κατ΄ άλλους στα Λατινικά, γεγονός που του στοίχισε πολύ όπως διαπιστώνεται στους εκδικητικούς του στίχους. Για να βγάλει τον επιούσιο παρέδιδε μαθήματα και δημοσιογραφούσε.
Όπως σημείωνε τότε ο Σπύρος Μελάς, ο Σουρής είχε πλούσια πνευματικά προσόντα και πλούτο γνώσεων με συνέπεια να καταστεί εξαίρετος δημοσιογράφος της έμμετρης σάτιρας των γεγονότων της εποχής. Οι πρώτοι σατιρικοί του στίχοι δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά “Ασμοδαίος”, “Μή χάνεσαι” του Βλάση Γαβριηλίδη και «Ραμπαγάς».
Η Εφημερίδα “Ο Ρωμηός”
Στις 2.4.1883, σε ηλικία 30 ετών έβγαλε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας του (βλ. ΕΔΩ), που ο Γεώργιος Δροσίνης τη βάφτισε «Ο Ρωμηός», που ήταν μια έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Οι τόμοι της εφημερίδας του «Ο Ρωμηός», είναι δωρεά στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης, από την Μυρτώ Σουρή. Τον Αύγουστο έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, αλλά κόπηκε «μετά πολλών επαίνων», όπως σατιρίζει, στη μετρική. Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε ως τις 17 Νοεμβρίου 1918 (τελευταίο φύλλο), λίγο πριν το θάνατο του Σουρή, για 36 χρόνια και 8 μήνες, σε 1.444 συνολικά τεύχη και 2 παραρτήματα. Το 1900, στο Δημοτικό Θέατρο των Αθηνών, παρουσιάστηκαν με επιτυχία οι «Νεφέλες» του Αριστοφάνους, σε έμμετρη απόδοσή του. Έγραψε και αρκετές έμμετρες κωμωδίες, οι οποίες καυτηρίαζαν τα κακώς κείμενα της εποχής.
Οικογένεια
Ο Γ. Σουρής παντρεύτηκε το 1881, σε ηλικία 28 ετών την Μαρή Κωνσταντινίδη, από τη Χίο, του γένους Αργέντη Ροδοκανάκη, με την οποία και πέρασε μια ευτυχισμένη ζωή αποκτώντας πέντε παιδιά. Η γυναίκα του επέμενε πως είχε έξι, συμπεριλαμβάνοντας και τον σύζυγό της που “καθώς ήταν αδέξιος και ανέμελος” είχε πραγματική ανάγκη μητρικής στοργής και φροντίδας.
Ο Γ. Σουρής πέθανε στις 26.8.1919 στο Νέο Φάληρο και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού.
Η περιγραφή της Σύρου
Στο απόσπασμα που ακολουθεί διαβάστε πως περιγράφει την Σύρο μέσα από μια επιστολή του στο φίλο του τον Περικλή…
Ὦ Σῦρος, εἰς τούς βράχους σου εἶδα τό φῶς τοῦ κόσμου,
ἐδῶ ἐγέννησαν κι’ ἐμέ τά σπλάγχνα τῆς μητρός μου,
διά νά σύρωμαι κι’ ἐγώ ‘στόν βόρβορον τῆς γῆς
ως Ἕλλην, ὡς Μπερτόδουλος, κι’ ἱππότης ἐναγής.
Ὦ Σῦρος, τρέξε σύσσωμος τόν Φασουλῆν νά ἴδης,
καί ἄν ἐπί τῶν βράχων σου καί τῶν ἀκτών τό πάλαι
ἐρέμβασε κι’ ἐψείριασε ὁ μέγας Φερεκύδης,
μά τώρα τόν Τσιροπινά καί τούς Μπουρλῆδες ψάλλε.
Ὦ εὔβοτος, ὦ εὔμηλος, ὦ νῆσος σύ τῶν ὄνων,
ποῦ τόν καιρόν ἐπέρασα τῶν παιδικῶν μου χρόνων,
σύ φέρε με εἰς ἔκστασιν, σύ ἔμπνευσον κι’ ἐμένα,
κι’ ἐκ τῶν πολλῶν Πηγάσων σου δός εἰς τόν ψάλτην ἕνα.
Δείτε ολόκληρη την επιστολή του, όπως δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα του “Ο Ρωμηός” στις 29.4.1889.
