Σε μια σημαντική δωρεά προχώρησε ο κ. Χρήστος Πρασσάκης ο οποίος παραχώρησε στο Δήμο Σύρου-Ερμούπολης ένα άλμπουμ, το οποίο ανήκε στον πρώην Δήμαρχο Δημήτριο Βαφειαδάκη, την οποία έκανε αποδεκτή η Οικονομική Υπηρεσία του Δήμου με την υπ’ αριθμ. 183/6-10-2020 [ΑΔΑ: ΨΓΛΧΩΗΟ-5Σ9]
Θα ήταν ευτυχές και σημαντικό γεγονός η παρουσίαση αυτού του άλμπουμ δημόσια ή η πιθανή ψηφιοποίηση του ώστε να είναι προσβάσιμο τόσο από ερευνητές, από εκπαιδευτικούς αλλά και από ιστορικούς.
Ποιός ήταν ο Δημήτριος Βαφιαδάκης
Κορυφαίος υπήρξε ο Δήμαρχος Δημήτριος Βαφιαδάκης (1870-1887 και 1895-1898), αυτοδημιούργητος έμπορος, βιομήχανος, πλοιοκτήτης, τραπεζίτης, έξι φορές δήμαρχος Ερμούπολης. Είναι ο δήμαρχος των μεγάλων έργων με κυριότερα την ανέγερση του δημαρχείου, την αναθεώρηση του σχεδίου πόλεως και την ανέγερση Μνημείου Εθνικής Παλιγγενεσίας(πλατεία Αγ. Νικολάου), του πρώτου ανάλογου μνημείου στον ελληνικό χώρο (1888). Χρηματοδότησε αλλά και συμμετείχε σε εκστρατεία για την απελευθέρωση της Χίου (1827) και με δάνειο ένα εκατομμύριο δραχμές χρηματοδότησε την Κρητική Επανάσταση του 1866. Αγόραζε πτωχευμένα εργοστάσια σε πλειστηριασμούς, τα νοίκιαζε σε νέους επιχειρηματίες στους οποίους παρείχε δάνεια για να τα ανασυγκροτήσουν. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ανεγέρθηκε το δημαρχείο της Ερμούπολης σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλλερ γι’ αυτό και ο ανδριάντας του, έργο του Λάζαρου Σώχου, βρίσκεται μπροστά από το δημαρχιακό μέγαρο της Ερμούπολης. Απεβίωσε στην Ερμούπολη το 1898. Παιδιά του ήταν οι Σταμάτης Βαφιαδάκης και Όλγα Βαφιαδάκη, σύζυγος του Αθανάσιου Λαδόπουλου.
Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Δημητρίου Βαφιαδάκη πραγματοποιήθηκαν στις 17.8.2010, στο Δημαρχιακό Μέγαρο που ονειρεύτηκε, αλλά δεν πρόλαβε να το χαρεί καθώς απεβίωσε την ημέρα των εγκαινίων του, στις 8.5.1898. Στην τελετή παραβρέθηκε πλήθος επισήμων, ενώ η ολοκλήρωση του έργου οφείλεται στη συνεργασία του Δήμου Ερμούπολης και της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου, καθώς και στην πολύτιμη συμβολή σημαντικών ανθρώπων της τέχνης.
Ο γλύπτης κ. Πραξιτέλης Τζανουλίνος σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Νέα της Καρδιανής” (Έτος 13ο, Αρ. Φύλλου 51 • Ιούλιος – Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2011) με τίτλο “O ΒΑΦΕΙΑΔΑΚΗΣ ΤΟΥ ΣΩΧΟΥ”, μας περιγράφει την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το γύψινο πρόπλασμα του καθήμενου ανδριάντα του Δημητρίου Βαφειαδάκη, λέγοντας χαρακτηριστικά «Ό,τι δημιούργησε ο Σώχος, ο χρόνος και η αδιαφορία μας…».
“Ο γύψινος καθήμενος ανδριάντας του Δημητρίου Βαφιαδάκη (1804–1898) ήταν το έσχατο έργο του γλύπτη Λάζαρου Σώχου (1857–1911) – που είχε τοποθετηθεί στον κήπο της έπαυλής του στα Χρούσσα και επί εκατό ολόκληρα χρόνια ήταν εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες και τους βανδαλισμούς των Ιταλών κατακτητών, αλλά και ημετέρων κυνηγών. Ευτυχώς το ενδιαφέρον κάποιων ευαίσθητων Συριανών και του Δήμου Ερμούπολης έπεισαν το Μητροπολίτη Σύρου – Τήνου κ. Δωρόθεο Β’, να παραχωρήσει τελικά το σπάραγμα για συντήρηση και ανάπλαση. Τα ΤΕΙ της Αθήνας με υπεύθυνους τους γλύπτες – καθηγητές κ.κ. Κυριάκο Ρόκκο και Πραξιτέλη Τζανουλίνο ανέλαβαν τη συντήρηση του έργου και ο γλύπτης Παναγιώτης Καλούδης την ανάπλασή του. Τελικά το έργο χυτεύθηκε σε χαλκό και σήμερα κοσμεί το Δημαρχείο Σύρου – Ερμούπολης. Πάνω στο γλυπτό υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη και το έτος της κατασκευής: ΓΛΥΠΤΗΣ Λ. ΣΩΧΟΣ 1911.”
