Η ζωή του πληρώματος του Βρετανικού στόλου ήταν σκληρή. Υπερωκεάνια ταξίδια, ναυμαχίες, αυταρχικοί ναύαρχοι, και φυσικα η νοσταλγία της οικογένειας και της πατρίδας.
Τις δύσκολες συνθήκες συντρόφευαν σε καθημερινή βάση η κατανάλωση κρασιού και μπύρας. Ωστόσο, οι κλιματολογικές συνθήκες και το μεγάλο διάστημα παραμονής τους στα αμπάρια των πλοίων τα αλλοίωναν.
Στα μέσα του 17ου αιώνα, ο Βρετανικός στόλος γνωρίζει το ρούμι, το οποίο όχι μόνο δεν χαλούσε με το πέρας του χρόνου αλλά γινόταν και καλύτερο. Ξεκίνησε λοιπόν μια συνήθεια κατανάλωσης 250ml overproof ρουμιού με θρησκευτική ευλάβεια. Το 1740 ο Έντουαρντ Βέρνον διέταξε να αραιωθεί το ρούμι με νερό για να μην προκαλεί μέθη στο πλήρωμα του και να καταναλώνεται σε δύο ημερήσιες μερίδες. Πρόσθεσε επίσης και μοσχολέμονο (key lime καλύτερα) που αφθονούσε στην Καραϊβική για να καταλαγιάσει την αρρώστια του σκορβούτου που είχε πλήξει τους ναύτες λόγω υποβιταμίνωσης. Η δυσαρέσκεια του πληρώματος για αυτή την απόφαση του ναυάρχου σε συνδυασμό με την συνήθεια να δίνουν στο καθετί παρατσούκλι, προσέδωσε στο ποτό το όνομα «Grog» εξαιτίας του Old Grogram, του δερμάτινου αδιάβροχου μανδύα του ναυάρχου που τον προστάτευε από την υγρασία και το κρύο.
31 Ιουλίου 1970 ήταν η μέρα που η ρομαντική αυτή συνήθεια σταμάτησε και έμεινε στην ιστορία ως “Black Tot Day”. 31 Ιουλίου 2018 ημέρα Τρίτη στο Kouchico, δίνουμε ραντεβού με την ιστορία πίνοντας τρεις παραλλαγές του Grog και θα γιορτάσουμε με το δικό μας τρόπο αυτή την ξεχωριστή μέρα. Τη μέρα της τελευταίας μερίδας ρούμι.
