Η ζάχαρη έχει ποτίσει το DNA της.
Η βραβευμένη λουκουμοποιός Ντίνα Συκουτρή – Ανδρειωμένου έχει «ταράξει» το λουκούμι στα μπακιρένια καζάνια αμέτρητα χρόνια, από μικρό παιδάκι. Κάθε της κίνηση με την κουτάλα, μια σκέψη: το σχολείο που σταμάτησε παρά τη θέλησή της… Κι όταν έσβηνε η φωτιά, κατευθείαν στη θάλασσα. Σε πείσμα της …ζάχαρης, που η μαγεία της δεν την άφησε να φύγει, εκείνη κατάφερε και πτυχίο να πάρει. Τι σημασία έχει που άργησε 30 χρόνια;
Ερευνητής/τρια: Αρβανίτη Ζουστίν
Αφηγητής/τρια: Συκουτρή-Ανδρειωμένου Ντίνα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ & ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ >>
Όπως αναφέρεται στα στοιχεία εγγραφής στο ayla.culture.gr: Ο ρόλος του λουκουμιού στη σημερινή κοινωνία της Σύρου παραμένει πολύ σημαντικός. Το γλύκισμα αυτό πρωταγωνιστεί στην καθημερινή ζωή του τόπου και είναι συνυφασμένο με όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Αποτελεί μέρος τόσο της καθημερινότητας, όσο και των ιδιαίτερων στιγμών της κοινωνικής ζωής. Δεν λείπει από κανένα σπίτι, από κανέναν χώρο μαζικής εστίασης, από καμία εκδήλωση. Συνοδεύει ακόμα τους Συριανούς στις μεγάλες τους χαρές (γάμο, γέννηση, βάπτιση) αλλά και στις μεγάλες τους λύπες (θάνατος, μνημόσυνο). Σε πολιτιστικές και τοπικές εκδηλώσεις, θρησκευτικές πανηγύρεις, το λουκούμι ως προσφερόμενο γλυκό κυριαρχεί.
Ο πρώτος επίσημος Σύνδεσμος των λουκουμοποιών ιδρύθηκε στη Σύρα το 1942 με προστάτιδα, όπως αναφέρεται στο καταστατικό του, την Αγία Γλυκερία. Δεδομένου ότι για την παρασκευή του συριανού λουκουμιού χρησιμοποιείται υφάλμυρο νερό από την πηγή του Αγίου Αθανασίου της Άνω Σύρας, το οποίο δίνει την ξεχωριστή ποιότητα και γεύση στο προϊόν, οι λουκουμοποιοί άτυπα όρισαν ως προστάτη Άγιό τους τον Άγιο Αθανάσιο.
