Δημοτική Βιβλιοθήκη Σύρου – Ερμούπολης: Αρμονική συνύπαρξη του παλαιού με το σύγχρονο
«Τι έγραφαν οι εφημερίδες τη μέρα που γεννήθηκα; Τι κοσμοϊστορικά γεγονότα προέβαλλαν…στα μανταλάκια τα πρωτοσέλιδα;» Όχι, δεν είναι μία από τις δημοφιλείς εφαρμογές στο facebook, για να ικανοποιούν την περιέργειά τους οι χρήστες. Είναι η Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, που προχώρησε ένα βήμα ακόμη στην ψηφιακή εποχή και ψηφιοποιεί σταδισκά τις συλλογές των εφημερίδων που διαθέτει.
Επίσημα λόγος για τη βιβλιοθήκη γίνεται από το 1926 και ξεκινά με έναν πυρήνα βιβλίων 2.000 περίπου τόμων από τις συλλογές της βιβλιοθήκης του Γυμνασίου (1835) και ειδικότερα τη βιβλιοθήκη του Ιακώβου Ρώτα, αγαπημένου φίλου του Κοραή, του Επισκόπου Κυκλάδων Ανθίμου Κομνηνού (1842) κ.ά. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει για τη συλλογή του τοπικού τύπου που ξεκινά από τον προηγούμενο αιώνα και φτάνει ως τις ημέρες μας.
Η περίοδος της καραντίνας όπου η προσέλευση του κόσμου στη βιβλιοθήκη επιτρέπεται μόνο για επιστροφή βιβλίων, έδωσε την ευκαιρία στο προσωπικό της να προχωρήσει στην ηλεκτρονική καταγραφή και ψηφιοποίηση ενός μεγάλου μέρους του αρχείου από παλιές εφημερίδες, που φιλοξενείται στους χώρους της. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι σιγά σιγά το χαρτί καταστρέφεται με κίνδυνο να χαθεί όλη πλούσια πληροφόρηση που παρέχεται μέσω των εφημερίδων σε ιστορικούς και ερευνητές, οι οποίοι αντλούν πληροφορίες από αυτές και μεταλαμπαδεύουν τη γνώση σε όλους μας.
Είναι προστιθέμενη αξία να έχει μία πόλη ψηφιοποιημένα και προσβάσιμα τα αρχεία που αφηγούνται την ιστορία της μέσω των εφημερίδων της εποχής καθώς όταν ένα συγγραφέας θέλει να γράψει ένα ιστορικό μυθιστόρημα και αναζητεί μέσω του διαδικτύου πληροφορίες για μια πόλη. Το τι θα γράψει μετά θα προβάλλει μία πόλη και αν γίνει το βιβλίο best seller το impact factor στον τουρισμό είναι τεράστιο.
Το επόμενο βήμα θα είναι, πιθανόν μέσω χορηγίας, η ψηφιοποίηση και η διάσωση των ιστορικών βιβλίων που υπάρχουν στο αρχείο της. Μια συλλογή που σήμερα υπολογίζεται στους 55.000 τόμους. Τα πολύτιμα παλαιά βιβλία όπως τα «Αργοναυτικά» του Απολλώνιου του Ροδίου (1521 από το τυπογραφείο του Άλδου Μανούτιου στη Βενετία), το «Ονομαστικό του Πολυδεύκους» (1608) του Ρακίνα, οι «Ιουστινιάναι» του Πρίγκιπα Ροδοκανάκη – σπάνια συριανή έκδοση κ.ά. διαφυλάσσονται σε ξεχωριστή θέση.
Στη συλλογή των παλαιών βιβλίων υπάρχουν συγγράμματα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων, τα οποία έχουν εκδοθεί, ως επί το πλείστον, στη Λειψία το 19Ο αιώνα, όπως οι λόγοι του Αισχίνη (Λειψία 1829), οι τραγωδίες του Αισχύλου (Camdridge 1811 και 1814), του Ευρυπίδη (Λειψία 1818 – 1829)και του Σοφοκλή (Λειψία 1828, Παρίσι εκδ. Pissot 1781), η Ελληνική Ανθολογία από τον κώδικα PALATINUS GRAECUS (Λειψία 1829), τα έργα του Απολλόδωρου (Λειψία 1832), τα έργα του Αριστοτέλη (Λειψία 1809 – 1832), τα έργα του Δημοσθένη (Λειψία 1829), τα έργα του Διόδωρου Σικελιώτη (Λειψία 1829) και του Διονυσίου Αλικαρνασέως (Λειψία 1570). Στις προθήκες αυτές βρίσκονται επίσης και εκπληκτικές εκδόσεις του Ηρωδιανού του Ησιόδου, του Πλάτωνα, του Λουκιανού, του Παυσανία, του Πινδάρου, του Στράβωνα και πολλές άλλες.
